Sanat tarihinin en önemli isimlerinden E.H. Gombrich, Leonardo da Vinci’nin duvar ressamlarına yönelik eleştirilerinden yola çıkarak, Antik Mısır’dan yirminci yüzyıla dek fresk resim sanatını yorumluyor. Sanat tarihi camiasının büyük saygı duyduğu Gombrich, aynı zamanda oldukça geniş bir okuyucu kitlesinde yankı uyandırmaya devam eden, çağının ötesinde, klasikleşmiş kitapların da yazarıdır. E.H. Gombrich (1909-2001) Viyana’da doğan Gombrich, 1936’da Londra’ya göç etmesinin öncesinde doğduğu kentte sanat tarihi eğitimi aldı. Araştırma görevlisi olarak çalışmaya başladığı Warburg Enstitüsü’nde yıllarca yöneticilik görevini (1959-76) üstlendi. Londra Üniversitesi’nde profesör, İngiliz Akademisi’nin üyesi Gombrich çok okunan bir yazar olmasının yanı sıra şövalyelik, Liyakat Nişanı ve Balzan, Erasmus, Goethe, Hegel ödülleri dail olmak üzere birçok onur ödülüne layık görüldü. Rönesans sanatı ve algı psikolojisi üzerine çalışmalarıyla tanınan seçkin bir akademisyen olan Gombrich, aynı zamanda sanat tarihini merak uyandırıcı ve erişilebilir üslupta yazma konusunda doğal yeteneğe sahip bir iletişimciydi. Kitapları arasında yirmi üç dile çevrilen Sanatın Öyküsü (1950), Sanat ve Yanılsama (1960) ve Düzen Duygusu (1979) bulunmaktadır.
Yorumlar