Yedi sekiz yaşından beri sürekli yazan ve hayatı yolculuklarla geçen Le Clézio’nun 23 yaşındayken yayımlanan ilk kitabı ödül aldı. Diğer ödüller bunu izledi. 2008 yılında Nobel Edebiyat Ödülü sahibi oldu. 1963 -1975 yılları arasındaki döneminde, çağdaşları Georges Perec ve Michel Butor gibi, biçimsel bazı olanaklardan yararlanma arzusuyla delilik, dil, yazın temalarıyla uğraşan romanlar ve denemeler yazdı. Yenilikçi ve asi bir yazar olarak nitelendi; bu nedenle Gilles Deleuze ve Michel Foucault’nun hayranlık duyduğu bir isim oldu. 70’lerin sonlarına doğru tarzında bir değişiklik meydana geldi. Daha dingin, sade ve açık bir dil kullanmaya başladı; çocukluk, azınlık ve yolculuk temaları öne çıktı. Kitapları büyük bir okur kitlesine kavuştu. Le Clézio, Ağaçlar Ülkesine Yolculuk’ta, çocukları doğanın kendi sesini duymaya çağırıyor. Ağaçların gördüklerini, dinlediklerini, konuştuklarını; onların hikâyelerini dinlemek için, onlarla dostluk etmek gerektiğini anlatıyor. Ağaçlar Ülkesine Yolculuk ormanın derinliklerine doğru yolculuğa çıkan bir çocuğun ağaçlarla tanışıp dost olmasının hikâyesi.
Yorumlar